ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆ ಪ್ರಬಂಧ | Untouchability Essay in Kannada

Untouchability Essay in Kannada, Untouchability Prabandha in Kannada, Essay on Untouchability in Kannada, Untouchability Information in Kannada, Asprashyate Prabandha in Kannada, Asprashyate Essay in Kannada

ಈ ಪ್ರಬಂಧದಲ್ಲಿ, ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆ ಎಂದರೇನು, ಅದರ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆ, ಅದರ ಸ್ವರೂಪ, ದುಷ್ಪರಿಣಾಮಗಳು ಮತ್ತು ಅದರ ನಿರ್ಮೂಲನೆಗಾಗಿ ನಡೆದ ಹೋರಾಟಗಳು ಹಾಗೂ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ವಿವರವಾಗಿ ನೋಡೋಣ ಬನ್ನಿ.

ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆ ಪ್ರಬಂಧ | Untouchability Essay in Kannada

ಪೀಠಿಕೆ

ಭಾರತೀಯ ಸಮಾಜದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೂರಿರುವ ಅತ್ಯಂತ ಅಮಾನವೀಯ ಮತ್ತು ಆತಂಕಕಾರಿ ಪದ್ಧತಿಗಳಲ್ಲಿ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯು ಪ್ರಮುಖವಾದುದು. ಇದು ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಒಂದು ಕರಾಳ ಮುಖವಾಗಿದ್ದು, ಹುಟ್ಟಿನ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಸಮಾಜದ ಒಂದು ವರ್ಗವನ್ನು ‘ಅಪವಿತ್ರ’ ಮತ್ತು ‘ಕೀಳು’ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ, ಅವರನ್ನು ಸಾಮಾಜಿಕ, ಧಾರ್ಮಿಕ, ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಂದ ದೂರವಿಡುವ ಅನಿಷ್ಟ ಪದ್ಧತಿಯಾಗಿದೆ. ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯು ಕೇವಲ ಒಂದು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅದು ಮಾನವನ ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕುಗಳಾದ ಸಮಾನತೆ, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ಘನತೆಯ ಸಂಪೂರ್ಣ ಉಲ್ಲಂಘನೆಯಾಗಿದೆ. ಶತಮಾನಗಳ ಕಾಲ ಕೋಟ್ಯಂತರ ಜನರ ಆತ್ಮಗೌರವವನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಿ, ಅವರನ್ನು ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗಿಂತ ಕಡೆಯಾಗಿ ನಡೆಸಿಕೊಂಡ ಈ ಪದ್ಧತಿಯು ಆಧುನಿಕ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಅಂಟಿದ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಶಾಪವಾಗಿದೆ.

ವಿಷಯ ವಿವರಣೆ

ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಹಿನ್ನೆಲೆ

ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯ ಮೂಲವನ್ನು ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾರತದ ವರ್ಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಸಮಾಜವನ್ನು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಕ್ಷತ್ರಿಯ, ವೈಶ್ಯ ಮತ್ತು ಶೂದ್ರ ಎಂದು ನಾಲ್ಕು ವರ್ಣಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಕರ್ಮ ಆಧರಿತವಾಗಿದ್ದರೂ, ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ಜನ್ಮ ಆಧರಿತವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟು, ಕಠಿಣ ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಂಡಿತು. ಈ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಣಗಳ ಹೊರಗೆ ಇದ್ದ ಒಂದು ಸಮುದಾಯವನ್ನು ‘ಪಂಚಮರು’ ಅಥವಾ ‘ಅವರ್ಣೀಯರು’ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಇವರನ್ನೇ ಮುಂದೆ ‘ಅಸ್ಪೃಶ್ಯರು’ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಯಿತು. ಮನುಸ್ಮೃತಿಯಂತಹ ಧರ್ಮಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ಈ ಭೇದಭಾವವನ್ನು ಶಾಶ್ವತಗೊಳಿಸಿ, ಅಸ್ಪೃಶ್ಯರಿಗೆ ಕಠಿಣವಾದ ಸಾಮಾಜಿಕ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ವಿಧಿಸಿದವು. ಚರ್ಮ ಹದ ಮಾಡುವುದು, ಮಲ ಹೊರುವುದು, ಸತ್ತ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಎಸೆಯುವುದು ಮುಂತಾದ ಸಮಾಜವು ‘ಹೊಲಸು’ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಈ ಸಮುದಾಯಗಳ ಮೇಲೆ ಬಲವಂತವಾಗಿ ಹೇರಲಾಯಿತು. ಈ ಮೂಲಕ ಅವರನ್ನು ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಯಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲಾಯಿತು.

ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯ ಸ್ವರೂಪ ಮತ್ತು ಆಚರಣೆಗಳು

ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯ ಆಚರಣೆಯು ಅತ್ಯಂತ ಕ್ರೂರ ಮತ್ತು ಅಮಾನವೀಯವಾಗಿತ್ತು. ಇದರ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ವಿವಿಧ ಆಯಾಮಗಳಲ್ಲಿ ನೋಡಬಹುದು:

• ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಹಿಷ್ಕಾರ: ಅಸ್ಪೃಶ್ಯರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಜನರು ಊರಿನ ಹೊರಗಿನ ಕೇರಿಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸಬೇಕಿತ್ತು. ಅವರು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಬಾವಿ, ಕೆರೆ, ರಸ್ತೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ಬಳಸುವಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ಮೇಲ್ಜಾತಿಯವರ ಎದುರು ಬಂದಾಗ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ದೂರ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಿತ್ತು. ಅವರ ನೆರಳು ಕೂಡ ಮೇಲ್ಜಾತಿಯವರ ಮೇಲೆ ಬೀಳಬಾರದೆಂಬ ನಿಯಮವಿತ್ತು.
• ಧಾರ್ಮಿಕ ತಾರತಮ್ಯ: ದೇವಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ಪ್ರವೇಶವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಷೇಧಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳು ಮತ್ತು ಹಬ್ಬಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಅವರಿಗೆ ಅವಕಾಶವಿರಲಿಲ್ಲ. ದೇವರ ಪೂಜೆಯ ಹಕ್ಕನ್ನು ಅವರಿಂದ ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿತ್ತು.
• ಆರ್ಥಿಕ ಶೋಷಣೆ: ಅವರಿಗೆ ಭೂಮಿಯ ಒಡೆತನ ಹೊಂದುವ ಹಕ್ಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಸಮಾಜವು ಕೀಳು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ ವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಅವರಿಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ ಕೂಲಿ ನೀಡಿ, ಅವರನ್ನು ಜೀತದಾಳುಗಳಂತೆ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
• ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವಂಚನೆ: ಶಿಕ್ಷಣವು ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಪ್ರಗತಿಯ ದ್ವಾರವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ, ಅಸ್ಪೃಶ್ಯ ಸಮುದಾಯಗಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣದ ಹಕ್ಕನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲಾಯಿತು. ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರವೇಶ ನೀಡದೆ, ಅವರನ್ನು ಅಜ್ಞಾನದ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಇಡುವ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಸಂಚು ನಡೆಯಿತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಪೀಳಿಗೆಯಿಂದ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಅವರು ಬಡತನ ಮತ್ತು ಶೋಷಣೆಯ ಚಕ್ರದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದರು.

ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮಗಳು

ಈ ಅನಿಷ್ಟ ಪದ್ಧತಿಯಿಂದ ಭಾರತೀಯ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಗಂಭೀರ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮಗಳು ಉಂಟಾದವು.

• ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಉಲ್ಲಂಘನೆ: ಇದು ಮಾನವನ ಘನತೆ, ಸಮಾನತೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದಂತಹ ಮೂಲಭೂತ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕಸಿದುಕೊಂಡಿತು.
• ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಐಕ್ಯತೆಗೆ ಧಕ್ಕೆ: ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಜಾತಿಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ದ್ವೇಷ ಮತ್ತು ವಿಭಜನೆಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಐಕ್ಯತೆಗೆ ದೊಡ್ಡ ಅಡಚಣೆಯನ್ನುಂಟುಮಾಡಿತು.
• ಆರ್ಥಿಕ ಹಿಂದುಳಿದಿರುವಿಕೆ: ದೇಶದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಭಾಗವನ್ನು ಉತ್ಪಾದಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಂದ ದೂರವಿಟ್ಟು, ಅವರನ್ನು ಕೇವಲ ಕೀಳು ಮಟ್ಟದ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಿದ್ದು ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕ ಪ್ರಗತಿಗೆ ಮಾರಕವಾಯಿತು.
• ಮಾನಸಿಕ ಹಿಂಸೆ: ಶತಮಾನಗಳ ಕಾಲದ ಶೋಷಣೆ ಮತ್ತು ಅವಮಾನದಿಂದಾಗಿ ದಲಿತ ಸಮುದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಕೀಳರಿಮೆ, ಅಸಹಾಯಕತೆ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಯಾತನೆ ಉಂಟಾಯಿತು. ಇದು ಅವರ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿತು.

ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆ ನಿರ್ಮೂಲನೆಗೆ ಹೋರಾಟ

ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯಂತಹ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪಿಡುಗಿನ ವಿರುದ್ಧ ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ಅನೇಕ ಮಹನೀಯರು ಧ್ವನಿ ಎತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

• ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಸುಧಾರಕರು: 12ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಬಸವಣ್ಣನವರು ತಮ್ಮ ವಚನ ಚಳುವಳಿಯ ಮೂಲಕ ‘ಇವನಾರವ ಇವನಾರವ ಎನ್ನದೆ, ಇವ ನಮ್ಮವ ಇವ ನಮ್ಮವ’ ಎನ್ನುವ ಮೂಲಕ ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ತಾರತಮ್ಯವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದರು. ಅನುಭವ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಜಾತಿಯವರಿಗೂ ಸಮಾನ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ರಾಂತಿಗೆ ನಾಂದಿ ಹಾಡಿದರು.
• ಆಧುನಿಕ ಸಮಾಜ ಸುಧಾರಕರು: 19ನೇ ಮತ್ತು 20ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಮಹಾತ್ಮ ಜ್ಯೋತಿಬಾ ಫುಲೆ, ಸಾವಿತ್ರಿಬಾಯಿ ಫುಲೆ, ಪೆರಿಯಾರ್ ರಾಮಸ್ವಾಮಿ ನಾಯ್ಕರ್ ಅವರಂತಹ ಅನೇಕ ಸುಧಾರಕರು ದಲಿತರ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಹಕ್ಕುಗಳಿಗಾಗಿ ಹೋರಾಡಿದರು. ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರು ಅಸ್ಪೃಶ್ಯರನ್ನು ‘ಹರಿಜನರು’ (ದೇವರ ಮಕ್ಕಳು) ಎಂದು ಕರೆದು, ಅವರ ದೇವಾಲಯ ಪ್ರವೇಶ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಾನತೆಗಾಗಿ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಚಳುವಳಿಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದರು.
• ಡಾ. ಬಿ. ಆರ್. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ ಪಾತ್ರ: ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆ ನಿರ್ಮೂಲನೆಯ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಡಾ. ಬಿ. ಆರ್. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ ಹೆಸರು ಚಿರಸ್ಥಾಯಿಯಾಗಿದೆ. ಸ್ವತಃ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದ ಅವರು, ತಮ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸಂಘಟನಾ ಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲಕ ದಲಿತರ ವಿಮೋಚನೆಗೆ ತಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನೇ ಮುಡಿಪಾಗಿಟ್ಟರು. ಅವರು ‘ಕಲಿಸು, ಸಂಘಟಿಸು, ಹೋರಾಡು’ ಎಂಬ ಸಂದೇಶದೊಂದಿಗೆ ದಲಿತರಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸಿದರು. ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನ ರಚನಾ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ, ಅವರು ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಾನೂನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ತೊಡೆದುಹಾಕಲು ಮತ್ತು ದಲಿತರಿಗೆ ರಾಜಕೀಯ, ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಮತ್ತು ಉದ್ಯೋಗ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸಲು ಕಾರಣರಾದರು.

ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಮತ್ತು ಕಾನೂನಾತ್ಮಕ ಕ್ರಮಗಳು

ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತದ ಸಂವಿಧಾನವು ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಲು ಬಲವಾದ ಕಾನೂನು ಚೌಕಟ್ಟನ್ನು ಒದಗಿಸಿದೆ.

• ಸಂವಿಧಾನದ 17ನೇ ವಿಧಿ: ಈ ವಿಧಿಯು “ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಯಾವುದೇ ರೂಪದ ಆಚರಣೆಯನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಯಾವುದೇ ನ್ಯೂನತೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸುವುದು ಕಾನೂನಿನ ಪ್ರಕಾರ ಶಿಕ್ಷಾರ್ಹ ಅಪರಾಧವಾಗಿರುತ್ತದೆ” ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಘೋಷಿಸುತ್ತದೆ.
• ನಾಗರಿಕ ಹಕ್ಕುಗಳ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಕಾಯ್ದೆ (1955): ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆ ಆಚರಿಸುವವರಿಗೆ ಕಠಿಣ ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಲು ಈ ಕಾಯ್ದೆಯನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತರಲಾಯಿತು. ಇದನ್ನು 1976ರಲ್ಲಿ ತಿದ್ದುಪಡಿ ಮಾಡಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಬಲಪಡಿಸಲಾಯಿತು.
• ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿ ಮತ್ತು ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಪಂಗಡಗಳ (ದೌರ್ಜನ್ಯ ತಡೆ) ಕಾಯ್ದೆ – 1989: ದಲಿತರ ಮೇಲಿನ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳನ್ನು ತಡೆಯಲು ಮತ್ತು ಆರೋಪಿಗಳಿಗೆ ಕಠಿಣ ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಲು ಈ ವಿಶೇಷ ಕಾಯ್ದೆಯನ್ನು ರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ.
• ಮೀಸಲಾತಿ ನೀತಿ: ಶಿಕ್ಷಣ, ಸರ್ಕಾರಿ ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ಶಾಸಕಾಂಗಗಳಲ್ಲಿ ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿ ಮತ್ತು ಪಂಗಡಗಳಿಗೆ ಮೀಸಲಾತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅವರನ್ನು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಸಬಲೀಕರಣಗೊಳಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಉಪಸಂಹಾರ

ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯು ಭಾರತೀಯ ಸಮಾಜದ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಗೆ ಬಡಿದ ಕಪ್ಪು ಚುಕ್ಕೆಯಾಗಿದೆ. ಸಂವಿಧಾನ ಮತ್ತು ಕಾನೂನುಗಳ ಮೂಲಕ ಅದನ್ನು ಅಪರಾಧವೆಂದು ಘೋಷಿಸಲಾಗಿದ್ದರೂ, ಅದು ಇಂದಿಗೂ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ರೂಪಗಳಲ್ಲಿ ಜೀವಂತವಾಗಿದೆ. ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳು, ಅಂತರ್ಜಾತಿ ವಿವಾಹಗಳಿಗೆ ವಿರೋಧ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಹಿಷ್ಕಾರದಂತಹ ಘಟನೆಗಳು ಆಗಾಗ ವರದಿಯಾಗುತ್ತಲೇ ಇವೆ. ಕೇವಲ ಕಾನೂನುಗಳಿಂದ ಈ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪಿಡುಗನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತೊಡೆದುಹಾಕಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮನಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗಬೇಕು. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯೂ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಅಳೆಯದೆ, ಮಾನವೀಯತೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡಬೇಕು. ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೂಲಕ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಸಮಾನತೆಯ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಬಿತ್ತುವುದು ಮತ್ತು ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಕ್ರೌರ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸುವುದು ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಡಾ. ಬಿ. ಆರ್. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರು ಕಂಡ ಸಮಾನತೆ, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ಭ್ರಾತೃತ್ವದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ನಿರ್ಮಿತವಾದ ಸಮಾಜವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗಿ, ಭಾರತವು ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ ಪ್ರಬುದ್ಧ ರಾಷ್ಟ್ರವಾಗಲು ಸಾಧ್ಯ.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: 

• ಸಾಮಾಜಿಕ ಪಿಡುಗುಗಳು ಪ್ರಬಂಧ | Samajika Pidugugalu Prabandha in Kannada
• ಮೂಢನಂಬಿಕೆ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಬಂಧ | Mudanambike Prabandha in Kannada
• ವರದಕ್ಷಿಣೆ ಪ್ರಬಂಧ | Dowry Essay in Kannada

ಈ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆ ಕುರಿತ ಪ್ರಬಂಧವು (untouchability essay in kannada) ಶಾಲೆ-ಕಾಲೇಜು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ, ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ, ಹಾಗೂ ವಿವಿಧ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು, ಪ್ರಬಂಧ ಮತ್ತು ಭಾಷಣ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಿಗೆ ತಯಾರಿ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಹಾಯಕವಾಗಬಹುದು ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇವೆ. ಈ ಮಾಹಿತಿ ನಿಮಗೆ ಉಪಯುಕ್ತವೆನಿಸಿದರೆ, ದಯವಿಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ಇನ್ನಷ್ಟು ವಿಷಯಗಳಿಗಾಗಿ ನಮ್ಮ ಇತರ ಪ್ರಬಂಧಗಳನ್ನು ಓದಿ.

ಈ ಬ್ಲಾಗ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯವು ಹಕ್ಕುಸ್ವಾಮ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಲೇಖಕರ ಅನುಮತಿಯಿಲ್ಲದೆ ನಕಲು ಮಾಡುವುದನ್ನು ಅನುಮತಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

All content on this blog is copyrighted, and copying is not allowed without permission from the author.