200+ Kannada Love Kavanagalu | ಪ್ರೀತಿಯ ಕವನಗಳು

ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸುವ ಕನ್ನಡ ಕವನಗಳು (kannada love kavanagalu) ಪ್ರೀತಿ, ಭಾವನೆ ಮತ್ತು ಸಂಬಂಧಗಳ ಆಳವನ್ನು ಸುಂದರವಾಗಿ ಹಿಡಿದಿಡುತ್ತವೆ. 200ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಹೃದಯಸ್ಪರ್ಶಿ ಕವನಗಳೊಂದಿಗೆ ಈ ಕವನಗಳು ಪ್ರೀತಿಯ ಸಾರ್ಥಕತೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲು ಅಥವಾ ಅದನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಇಚ್ಛಿಸುವ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅಮೂಲ್ಯ ಸಂಪತ್ತಾಗಿದೆ.

ನೀವು ಪ್ರೀತಿಯ ಸಿಹಿ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದೀರಾ, ಪ್ರಿಯತಮರಿಗಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುತ್ತಿದ್ದೀರಾ ಅಥವಾ ನಿಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಕವನಗಳನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೀರಾ ? ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಈ ಕವನಗಳು ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಛಾಯೆಯನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಸುಂದರವಾಗಿ ಹೇಳಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತವೆ.

ಈ ಪ್ರೀತಿಯ ಕನ್ನಡ ಕವನಗಳು (kannada Kavanagalu about love) ಫೇಸ್‌ಬುಕ್, ಇನ್‌ಸ್ಟಾಗ್ರಾಮ್, ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಮುಂತಾದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಅಥವಾ ಕ್ಯಾಪ್ಶನ್‌ಗಳಾಗಿ ಬಳಸಲು ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿದೆ. ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು, ಪ್ರೀತಿಯ ಕಥೆಯನ್ನು ಸಂಭ್ರಮಿಸಲು ಅಥವಾ ಸ್ನೇಹಿತರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಸೌಹಾರ್ದತೆಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಈ ಕವನಗಳು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದೆ.

Table of Contents

200+ ಪ್ರೀತಿಯ ಕವನಗಳು | Best Kannada Love Kavanagalu

ಹೇಳದೆ ಎದೆಯಲ್ಲೆ ಉಳಿದ ಒಲವಿದು ಪರಿಶುದ್ಧ

ನೀ ಸಿಕ್ಕಿದರೂ ಸಿಗದಿದ್ದರೂ ಈ ಪ್ರೀತಿ ನಿನಗೆ ಮಾತ್ರ ಬದ್ಧ

ಪ್ರೀತಿಯ ಹಸಿರಲ್ಲಿ ಮೈ ಮುಟ್ಟುವವರ ನಡುವೆ

ನಿನ್ನ ದನಿ ಕೇಳಿಯೆ ಖುಷಿಪಡುವವನು ನಾನು

ಕಾಲಹರಣಕ್ಕೆ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುವವನ ನಡುವೆ

ಏಳು ಜನಮವನ್ನೇ ನೀನೆ ಬೇಕೆನ್ನುವ ಪ್ರೇಮಿಯು ನಾನು

ಸಿಗದ ಮರೀಚಿಕೆಯೋ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಭೀತಿಯೋ

ಅದೇಕೋ ದೈರ್ಯ ಸಾಲಲಿಲ್ಲ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ

ಆದರೂ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸೋಲಲಿಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಸಾವಿಲ್ಲ

ಹೇಳದೆ ಎದೆಯಲ್ಲೆ ಉಳಿದ ಒಲವಿದು ಪರಿಶುದ್ಧ

ನೀ ಸಿಕ್ಕಿದರೂ ಸಿಗದಿದ್ದರೂ ಈ ಪ್ರೀತಿ ನಿನಗೆ ಮಾತ್ರ ಬದ್ಧ

ಮನವ ಸೆಳೆದ

ಮಾಟಗಾರನೋ ….

ಪ್ರೀತಿ ಕಲಿಸಿದ

ಆಟಗಾರನೋ…..

ಮಿಡಿವ ಹೃದಯದ

ಏರಿಳಿತವ ಹೆಚ್ಚು ಮಾಡಿದ

ಓಟಗಾರನೋ..

ಓಟದಲ್ಲೂ

ಸಿಹಿ ಬುಗ್ಗೆಯನು

ಸೂಸಿದ ರಸಿಕನೋ…,

ಹೂವೇ ಹೂವೇ ನಗುವ ಮಾತೇ ನೀನು

ಹೊರಳಿದ ಗುಲಾಬಿ ಬಣ್ಣ

ಸುಂದರ ಸುಕೋಮಲ

ನಿನ್ನ ನೆನಪೇ ಒಂದು ಕವನ

ನೀನು ಒಂದು ಸುಂದರ ಭಾವ

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಒಂದು ಕಥನ, ನೀನೊಂದು ಸುಂದರ ಕವನ

ನೀನು ಬಂದ ಮೇಲೆ ಸದಾ ಸದಾ ನಗುತ್ತಿದೆ ನನ್ನಿ ಮನ

ಇರಬೇಕು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಪ್ರೀತಿ ಚಿರ #ಯೌವನ ನೆನೆಯದೆ ಇರಲಾರೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣ,

ನೀ ಎದುರಿಗೆ ಬಂದಾಗ

ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿಬಿಡಬೇಕೆಂಬ

ಹುಂಬ ಧೈರ್ಯವೂ

ಇಂದು ಇಲ್ಲದಾಗಿದೆ

ಖಾಲಿ‌ ಹಾಳೆಯಲಿ

ನನ್ನೆದೆಯ ಮಾತುಗಳು

ಅಕ್ಷರ ರೂಪ ತೆಳೆದು

ನಿನ್ನ ಸೇರಲು ಪ್ರಯತ್ನ ನಡೆದಿದೆ

ಎಂದೂ ಏನನ್ನೂ ಬರೆಯದವನಿಗೆ

ಮಧುರ ಭಾವಗಳು

ನಾನೂ ಬರೆಯಬಲ್ಲೆನು

ಎಂಬುದನ್ನು ಪ್ರೀತಿ ಕಲಿಸಿದೆ

ನಿಜ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ

ಎಲ್ಲರೂ‌ ಕವಿಗಳಾಗುತ್ತಾರೆ.

ನಿನ್ನ ಹೃದಯದ ಪುಟಕೆ

ಮನದ ಭಾವನೆ ಬೆರೆಸಿ

ಬರೆದೆ ಒಲುಮೆಯ ಕವನ

ನಿನ್ನ ಒಲವನು ಬಯಸಿ,

ಮಾತು ಮೌನವಾಗುವ ತನಕ

ಹೃದಯ ಬಡಿತ ನಿಲ್ಲುವ ತನಕ

ಈ ಜೀವ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಸೇರುವ ತನಕ

ಕೊಡಲಿ.. ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ನನ್ನ

ಮನದಲಿ ಪುಳಕ…

ನಮಗಾಗಿ ಮಿಡಿದ ಹೃದಯವೇ

ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮಗಿಂತ

ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾಳಜಿಯನ್ನು ವಹಿಸುವುದು,.

ಆ ಮಿಡಿದ ಹೃದಯಕ್ಕೆ

ನಾವು ಕಾಳಜಿ ತೋರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ

ಮಿಡಿದ ಹೃದಯವು

ನಮ್ಮನ್ನು ತೊರೆದು ಹೋಗಿರುತ್ತೆ……

“ಪ್ರೀತಿಸಿದವರು ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲಾ,

ಪ್ರೀತಿ ಶಾಶ್ವತ”

ತಂಪೇರಿಸುವ ಮೈತುಂಬಿದ ಕೆರೆಗಳು

ಭೂವಿಯೆಲ್ಲ ಹಸಿರಾಗಿರಸುವ ಗಿಡ ಮರಗಳು

ಸಂಗೀತಮಯ ನಾದಮಯವಾಗಿಸುವ ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಹಕ್ಕಿಗಳು

ಅನನ್ಯ ಪ್ರೀತಿಯ ಅನ್ಯೊನ್ಯತೆಯ #ಅವಿಭಕ್ತ ಕುಟುಂಬಗಳು

ಮನುಜನ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹಮಯಿ ಸಂಬಂಧಗಳು

ಭುವಿ ಕೆನ್ನೆ ತುಂಬ

ಮುಗಿಲು ಸುರಿದ ಮುತ್ತಿನ ಗುರುತು

ನನ್ನ ಎದೆಯ ತುಂಬ

ಅವಳು ಬಂದ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಗುರುತು

ಹೆಜ್ಜೆ ಗೆಜ್ಜೆಯ ಸವಿ ಸದ್ದು

ಪ್ರೇಮನಾದವೋ

ಎದೆ ಮುಗಿಲಿನಲ್ಲಿ

ರಂಗು ಚೆಲ್ಲಿ ನಿಂತಳು ಅವಳು

ಬರೆದು ಹೆಸರ ಕಾಮನ ಬಿಲ್ಲು

ಏನು ಮೋಡಿಯೋ

ಒಲವ ಚಂದಮಾಮ

ನಗುತ ಬಂದ ಮನದಂಗಳಕೆ

ಪ್ರೀತಿ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ

ಹೃದಯ ಹೊರಟಿದೆ ಮೆರವಣಿಗೆ, ಮುದ್ದು ಮನಸ್ಸೆ ಪೆದ್ದು ಮನಸ್ಸೆ

ಬುದ್ದಿ ಇಲ್ಲದ ಮನಸ್ಸೆ…

ಸದ್ದು ಮಾಡದೆ ಸುದ್ದಿ ಮಾಡಿದೆ

ಪ್ರೀತಿ ಬಂದಿದೆ ವಯಸ್ಸೇ…

ಸೂಚನೆ ನೀಡದೆ ಬರುವುದೇ ಪ್ರೇಮಾ

ಕುಂತರೂ ನಿಂತರು ಕುಣಿಸುವ ಪ್ರೇಮ…

ಇದು ಮೊದಲ ಸಲದ ಮಿಲನ

ಪದ ವಿರದ ಮೌನ ಕವನ…

ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆಯುವಾಗ

ಮೊದಲ ನೆನಪು ನಿನ್ನದೇ

ಸೂರ್ಯನು ಉದಯಿಸುವಾಗ

ಮೊದಲ ನೆನಪು ನಿನ್ನದೇ

ನಾನು ಬರೆಯುವ ಮೊದಲ ಕವನ ನಿನ್ನದೆ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಪ್ರೀತಿ ನಿನಗೆ ನನ್ನ ಸರ್ವಸ್ವವೂ ನಿನಗೆ

ಹೇಳಲು ಆಗದ ಅನುಬಂಧವಿದು

ಬೆರೆತು ಹೋಗಿದೆ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ

ಹತ್ತಿರ ವಿರಲಾಗದ ಅಪರಿಚಿತೆ ನಾನು

ಪರಾಜಿತಳಾಗಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಲಿ

ದೂರದಿಂದಲೇ ಅನುಭಾವಿಸುವೆ ನಿನ್ನನ್ನು

ನಿನ್ನ ಆಲೋಚನೆಯೊಂದಿಗೆ ಹುಟ್ಟಿ

ಮುಗಿಯುವುದು ದಿನ ನಿನ್ನ ನೆನಪಲ್ಲಿ

ಆಗಸದಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಮನದಲ್ಲಿ

ತೋರಿಸಲಾಗದ ವಂಚಿತೆ ನಾನ್ನಿಲ್ಲಿ, ಹಚ್ಚಿ ಬಿಟ್ಟಿ ಗೆಳತಿ ನೀ ನನಗ ಪ್ರೀತಿ ಥಂಡೀನ,

ನಾ ನಿನಗ ತರಬೇಕಂತ ಕಾಯಕತ್ತೀನಿ ದಂಡೀನ,

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನಕ್ಕು ನನ್ನ ಹ್ರದಯ ಹೊಕ್ಕು,

ನಾನ್ಯಾರು ಅನ್ನೋದ ನನಗ ಮರಸಿ,

ನನಗನ ಅರಿವಿಲ್ದ ನೂರೊಂದು ಕವನ ಬರಸಿ,

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೋಯಿಸಿ ಕಣ್ಣೀರ ತರಸಿ,

ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಏನೇನ ಹೇಳ್ತಾ ನಗಸಿ,

ನೀನಾದಿ ನನ್ನ ಎದಿಯ ನಿವಾಸಿ,

ಮನಸ ಬಾಗಲಕೋಟೆಯ ತಗಿಸಿ…..

ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಗೀಚಲು

ಹೊರಟಿದ್ದೆ ಒಂದು ಕವನ

ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಬರವಣಿಗೆ..।

ಪ್ರೀತಿ ಸತ್ತ ಊರಿನಲ್ಲಿ

ನಡೆಯುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ

ಕನಸುಗಳ ಮೆರವಣಿಗೆ..!!

ನೀನು ಮತ್ತು ನಾನು;

ಮಾತು ಮತ್ತು ಮೌನ

ಕಥೆ ಮತ್ತು ಕವನ

ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಯೌವನ

ಹೋಮ ಮತ್ತು ಹವನ

ವಾಸ್ತವ ಮತ್ತು ಕಲ್ಪನಾ…, ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ಮಗ್ಗಲು ಬದಲಿಸುವ ಮೌನ

ಹಂಬಲಿಸಿ ಜಿನುಗುಡುವ ಕಣ್ಣಂಚಿನ ಕವನ…

ಹೀಗೆ ನರಳಿದರೆ ಪ್ರೀತಿ

ಹೃದಯ ಅರಳುವುದಿಲ್ಲವೆ ಗೆಳತಿ…, 🎶ಪ್ರೀತಿ ಎಂದರೆ ವಿಷಾದ ಅಂದುಕೊಂಡರೆ

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ನಾ ಯಾರಿಗೆಂದು ಕೊಡಲಿ

ಹೃದಯ ರಸ್ತೆಯ ಮಂಟಪ ಉರುಳಿ ಹೋಗಿದೆ

ಮತ್ತೆ ಕಟ್ಟಲು ನಾ ಯಾರ ಕರೆದು ತರಲಿ…

ನನ್ನ ಸೇರದ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ತುಸು ಆರೈಕೆ ಹೆಚ್ಚೇನೆ ಇರಲಿ

ಮನಸು ಮುರಿದ ಪಯಣ

ಇದುವೇ ಕೊನೆಯ ಕವನ

ಒಲವ ಮೊದಲ ಮರಣ..

ಪ್ರೀತಿ-ಪ್ರೇಮದ ಅರುಹಿಲ್ಲದವಳು ನೀನು

ಅದರಲ್ಲೇ ತೇಲುವವನು ನಾನು

ಅರ್ಥವಾಗದು ನಿನಗೆ ಏನೇ ಬರೆದರೂ ನಾನು

ಕೇಳಬಹುದೇನೋ ಎಂಬ ಆಶಯ ಒಂಚೂರು

ಬಿಡುವು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹತ್ತಿರ ಕೂರು

ಹೃದಯದಲ್ಲಿವೆ ಪಿಸುಮಾತು ನೂರಾರು

ನನಗರಿವಿಲ್ಲದೆಯೇ ಪ್ರೀತಿಸಿದೆ ನಿನ್ನನು

ನಿನ್ನವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊ ನನ್ನನು

ಆ ದೇವನಲ್ಲಿ ಬೇಡೆನು ಇನ್ನೇನು

ಎಲ್ಲಿಯೂ ಹೋಗದ ಬಸ್ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತವನು ನಾನು..

ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕಾಸು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಟಿಕೇಟು ಕೇಳಿವೆನು..

ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕರಡಿಗೆ ಜಾಮೂನು ತಿನ್ನಿಸುವ ಹುಚ್ಚ ನಾನು .

ಈ ಹುಚ್ಚನಲ್ಲೂ ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಕಂಡವಳು ನೀನು…

ಜಟಕಾ ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಕಿತ್ತೊದ್ ಕವನ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ ನಾನು…

ಗೊತ್ತೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ ಯಾವಾಗ ಇಲ್ಕೊಂಡು ಹೋದೆ ನೀನು…, ಹೃದಯದ ಕದವನು ಮೆಲ್ಲನೆ ತಟ್ಟಿ,

ಹೋದೆಯಲ್ಲ ನೀ ಕಾಯದೇ,

ಅಂದಿನಿಂದ ಹೃದಯ, ತೋರಣ ಕಟ್ಟಿ,

ನೀ ಬರುವ ಹಾದಿಯನ್ನೇ ನೋಡುತಿದೆ.

ತಟ್ಟಿದ ಶಬ್ದ ಇನ್ನೂ ಕಂಪಿಸುತಿದೆ,

ಹಿತವಾದ ಕಂಪನಗಳು ಅಲೆಗಳಾಗಿವೆ,

ಆಸೆಯೆಂಬ ದೋಣಿ ತೀರದಲಿ ಕಾಯುತಿದೆ,

ನೀ ಬಂದಾಗ ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಲು ಕಾಯುತಿರುವೆ., ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಸಾಕಿದ ಜೀವ…

ಕೆಲ ಸಮಯ ಬಿಟ್ಟಿರಲಾರದೆ…

ಕಣ್ಣೀರ್ ಹಾಕುತ ಇರುವಾಗ….

ಆ ಮನೆಗೆ ನಾ ಅತಿಥಿ ಆದ ದಿನ….

ಕಣ್ಣೀರಿನ ಮಳೆ ಸುರಿಯುವುದೇನೋ….

ಆ ಸಮಯ ದೂರದಿ ಇರಲಿ….

ಹತ್ತಿರ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿ, ಯಾರಿಗಾಗಿ ಹೇಳೇ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಪೂಜೇ

ಯಾರಿಗಾಗಿ ಹೇಳೇ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಪೂಜೇ

ನಿನ್ನ ಚಿತ್ತ ಚೋರನ ಸೊಗಸು ಹೇಳು ಹೇಗಿದೆ

ನಿನ್ನ ಚಿತ್ತ ಚೋರನ ಹೆಸರು ಹೇಳು ಏನಿದೇ

ಯಾರಿಗಾಗಿ ಹೇಳೇ ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ ಪೂಜೇ

ಹೆಣ್ಣು ತನ್ನ ಗಂಡಿನ ಹೆಸರ ಹೇಳಬಾರದು

ಅವನ ಚೆಲುವ ಹೇಳುವೇ ನೀನು ನಾಚಬಾರದು, ಪರಿತಪಿಸುವ ಮನದೊಳಗೆ

ಪ್ರತೀಕ್ಷೆಯ ತಾಪ

ಪ್ರತಿಕ್ಷಣ ಬಿಡದೆ ಸುಡುತ್ತಿದೆ ಒಡಲ

ಅಲೆದಾಡಿದೆ ಮನ

ಅಲೆಮಾರಿಯ ಹಾಗೆ

ಆಲಿಸಬಾರದೆ ಈ ಹೃದಯದ ಕರೆ

ಅರಿಯದಾಗಿದೆ ನಿನ್ನ ಅಂತರಾಳದ ಬಗೆ

ಕಾಣಲು ನಿನ್ನನು

ಚಡಪಡಿಸಿದೆ ಮನ

ಹುಡುಕಲಿ ನಿನ್ನನು ಹೇಗೆ

ತಿಳಿಯದೆ ತಲ್ಲಣಿಸಿದೆ ನಾ, ಪದವಾಗು ನೀನು

ಕಾವ್ಯವಾಗಿ ಜೊತೆಯಿರುವೆ ನಾನು

ಸಾಗರವಾದರೆ ನೀನು

ನದಿಯಾಗಿ ನಿನ್ನ ಸೇರುವೆ ನಾನು

ಕಣ್ಣಾಗು ನೀನು

ದೃಷ್ಟಿಯಾಗುವೆ ನಾನು

ಭಾವವಾಗು ನೀನು

ಮಾತಾಗುವೆ ನಾನು

ಹೆಜ್ಜೆಯಾಗು ನೀನು

ಅದರ ಸದ್ದಾಗುವೆ ನಾನು

ಉಸಿರಾದೇ ನೀನು

ಬದುಕಿಹೆನು ನಾನು

ಕೆಲವೊಂದು ಆಯ್ಕೆ ನನ್ನದೇ ತಪ್ಪು ಯಾರದೆಂದು ಹೇಳಲಿ

ಕೆಲವೊಂದು ನಿರ್ಧಾರ ನನ್ನದೇ ಯಾರನ್ನ ಅಪಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿ

ಕೆಲವೊಂದು ಕನಸು ನನ್ನದೇ ಯಾರಿಗೋಸ್ಕರ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಲಿ

ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅತಿಯಾದ ಪ್ರೀತಿ ನನ್ನದೇ ಯಾರಿಗೆಂದು ನಾ ತೋರಿಸಲಿ

ಪ್ರಿಯೆ! ನಿನ್ನ ನಗುವಿನ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು !

ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಶೇಕರಿಸಿದ್ದೆ

ಇಂದು ಎಲ್ಲವೂ ಕಣ್ಣೀರಾಗಿ ಹೊರಬರುತ್ತಿದೆ…

ಆ ಕಣ್ಣೀರಿನ ಹನಿಗಳಿಂದ ಮತ್ತಷ್ಟು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಬೆಳೆಯುತಿ…

ಪ್ರೀತಿ ಇರುವುದು ನಂಬಿಕೆ ಇರುವ ತನಕ

ಕನಸು ಬೀಳುವುದು ಏಳುವ ತನಕ

ಪ್ರಾಣ ಇರುವುದು ಆತ್ಮ ಇರುವ ತನಕ

ಸ್ನೇಹ ಇರುವುದು ಉಸಿರು ಇರುವ ತನಕ

ಅಳಿಸಲಾಗದೆ ಸೋತಿಹ ಹೃದಯ..

ಅಳಿದರೂ ತೊರೆಯದಿ ಮನವ..

ಸ್ಮೃತಿಯ ಕೋಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಹ..

ಕಳೆದ ಕ್ಷಣಗಳು ಮೂಡಿಸಿದ ಛಾಪುವೆ…ನೆನಪು.., ಅವಳಿಗೇಳುವ ಮಾತುಗಳಾದವು ಕವನ..

ಕಾರಣ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅವಳ ಪ್ರೀತಿಯ ಸಂಚಲನ..

ಯಾಕೆ ದೂರ ಮಾಡುತಿದೆಯೋ ಅವಳ ಮನ..

ಇರಬಹುದೇನೋ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಮೇಲೆ ಅನುಮಾನ..

ಕಾಯುವೆ, ಎಂದಾದರಾಗಲಿ ಆಕೆಯ ಆಗಮನ., ಕಲ್ಪನೆಯ ಕವನ…

ಅರ್ಥ ಆಗಲಿಲ್ಲ ಅವಳಿಗೆ ನನ್ನಈ ಪ್ರೀತಿ..

ಭವಿಷ್ಯ. ಸರಿಯಾಗಿ ಇರಲಿಲ್ಲವೆನೊ ನಾನು ತೋರಿಸುವ ರೀತಿ…

ಇರುವುದು ಒಂದೇ ಜೀವನ

ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ ಪಾವನ

ಮಾಡಲೇಬೇಕು ಪ್ರೀತಿನ…?

ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಮಾಡಲ್ವಾ ಮದುವೆನಾ..?

ಅದಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡೋಣ ಪ್ರೀತಿ-ಪ್ರೇಮ ಎಂಬ ಕವನ

ಅವಳು ಕಣ್ಣಿದ್ದರು

ಕುರುಡಿಯ ಹಾಗೆ..!

ನಾನು ಬಾಯಿ ಇದ್ದರು

ಮೂಗನ ಹಾಗೆ ..!

ಕಾರಣ

ಅವಳಿಗೆ ನನ್ನ. ಪ್ರೀತಿ

ಕಾಣಿಸದೆ ಕುರುಡಿಯಾದಳು..!

ನನಗೆ ಅದೇ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳೋಕೆ

ಆಗದೆ ಮೂಗನದೆ …!

ನಿನಗಾಗಿ ಕಾಯುತಿರುವೆ

ನೀ ಬಂದಾಗ ಅದೇನೋ ವಿಸ್ಮಯ

ನೀ ನಕ್ಕಾಗ ಅದೇನೋ ಖುಷಿ ನನಗೆ

ನೀ ಅತ್ತಾಗ ಅದೇನೋ ದುಃಖ ನನಗೆ..

ನಿನ್ನ ಹೊಸತನ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಚೇತನ

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ವಿಶ್ವ ವಿನೂತನ

ನೀ ಕರೆದೆ ನನ್ನನ್ನು ಕಂದ

ನೀ ಕರೆದಾಗ ನನ್ನ ನಗು ಚಂದ..

ನಿನ್ನ ಹೂ ನಗೆ ನನಗೆ ಮುಗುಳ್ ನಗೆ

ನೆನಪಿಡುವೆ ನಿನ್ನ ನಗೆಯನ್ನ

ಮರೆಯ ಬೇಡ ನನ್ನ ನೆನಪಿನ ಈ ಕವನ..

ನೋಟಗಳೆರಡು ಬೆರೆತಾಗ

ಸಿಕ್ಕಿತು ಹೊಸ ನಂಟಿಗೆ ಜಾಗ

ಪ್ರೀತಿಯು ದಕ್ಕಿದ ಸುಯೋಗ

ಎರಡು ಹೃದಯಗಳ ಸಂಯೋಗ

ಮೌನವೇ ಇಲ್ಲಿ ಪೂಜೆಯಂತೆ

ನಗುವೆ ಇಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನವಂತೆ

ಹೃದಯಗಳ ಪ್ರೀತಿ ಮಾತೆ

ಮೌನರಾಗದ ಕವಿತೆ

ಹರಿಯದ ಈ ಕೊಡುಗೆ

ಮನಸು ಮನಸುಗಳ ಬೆಸುಗೆ

ರತಿ ಮನ್ಮತರಂತ ಮಿಲನ

ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಿದ ಕವನ

ಬಾಳ ನಭದಲಿ

ರೆಕ್ಕೆ ಬಿಚ್ಚಿವೆ ಹಕ್ಕಿಗಳು

ಒಲವ ನಶೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು

ಮಿನುಗುತ್ತಿದೆ ಜೋಡಿ ಚುಕ್ಕಿಗಳು

ಕಾರಣವೂ ಬೇಕಿಲ್ಲ

ಪ್ರಣಯ ಪಕ್ಷಿಗಳ ಭೇಟಿಗೆ

ಪ್ರೇರಣೆಯು ಜಗವೆಲ್ಲ

ಬಾಳಿ ಬದುಕಲು ಒಟ್ಟಿಗೆ

ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನಿಂದ

ಹುಟ್ಟಿದ ಈ

ಕವನ

ನಿನ್ನದೋ

ನನ್ನದೋ ..

ಗೊಂದಲವಿದೆ!

ನಿನ್ನ ಎದೆಯಾಳದ

ಹಂದರಕ್ಕೆ

ಈಜು ಬಾರದೆ

ಇಳಿದು

ದಿಕ್ಕಾಪಾಲಾದ

ನನ್ನ ಸ್ಥಿತಿಗೆ

ಪರಿಭ್ರಮಿಸುತ್ತೇನೆ…

ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ

ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತೇನೆ..!

ನೀ ನನಗೆ

ನಷ್ಟವಾಗಬಹುದು ..

ಎಂದಲ್ಲ..

ನಾನಿನಗೆ

ನಷ್ಟವಾದರೆ

ನನ್ನಷ್ಟು ನಿನ್ನ

ಯಾರು ತಾನೇ

ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಿಯಾರು

ಎಂಬ ಭಯವಿದೆ….!

ನಿನ್ನೊಲುಮೆಯ

ರಾಗವನ್ನು

ಪದಗಳಲ್ಲಿ

ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕುವ

ವ್ಯರ್ಥ ಪ್ರಯತ್ನ

ಈ ಕವನ

ನಿನ್ನ ಕಾಡುವ

ನೆನಪುಗಳಿಗೆ

ಲಗಾಮು ಹಾಕುವ

ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ

ಪ್ರತೀ ಬಾರಿ

ಸೋಲುತ್ತಿದ್ದೇನೆ..

ಅವಳಿಗೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಏನೆಂದು ತಿಳಿಸಬೇಕಿತ್ತು

ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ ಎಷ್ಟೋ ಆಸೆಗಳಿಗೆ ಅತಿಥಿ ಅದವಳು

ಹುಡುಕಿದರೂ ಸಿಗದಷ್ಟು ದೂರ ಇದ್ದವಳು

ಅವಳ ಹೃದಯವೆಂಬ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾ ರಾಜ ಆಗುವ ಆಸೆ ಕಂಡವನು

ದುರ್ವಿಧಿಯೂ ಕೂಡ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಅಡ್ಡ ಆಯ್ತು

ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಅವಳಿಗೆ ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೆ ಯಾರಿಗೂ ಜಾಗವಿಲ್ಲ

ಆದರೆ ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಇಲ್ಲ

ಆ ವಿಷಯ ಕೇಳಿ ನನ್ನ ಮನಸ ಕೂಡ ಚೂರು ಚೂರು ಆಯ್ತು..

ನಿನ್ನೊಳಗೆ ಒಳಗೆ

ಹುದುಗಿರುವ ಎದೆಗೆ

ನಾ ಬಿಡದೆ ಬಿಡಲೇ

ಹೂ ಬಾಣ

ನಿನ್ಮನಸಿನೊಳಗೆ

ಹೊಸ ಭಾವ ಬೆಸೆದು

ನಾ ಮಾಡಿಬಿಡುವೆ

ಹೊಸ ತಾಣ

ನಿನ್ನ ನೋಡು ನೋಡುತಲೇ

ಪ್ರೀತಿ ಗರಿ ಚಿಗುರಿ

ಗೀಚಿ ಬಿಡುವೆ

ಪ್ರಣಯ ಕವನ

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ರಾಗಕೆ

ಮೋಹ ಪಾಶಕೆ

ಸಿಲುಕಿ ಸವಿವೆ

ಮಧು ಪಾನ

ನಿನ್ನ ಸನಿಹ ಬಯಸುತಾ

ಹಾತೊರೆದು ಬರುವೆ

ಆವರಿಸು ಕೊಟ್ಟು

ಹೃದಯದಲಿ ಸ್ಥಾನ

ನಿನ್ನ ಜನುಮ ಜನುಮದಲಿ

ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುವೆ

ದಾಖಲೆ ಯಾಗಲಿ

ನಮ್ಮೀ ಪಯಣ

ಪ್ರೀತಿ ಅತೀ ಮಧುರ

ಪ್ರೀತಿಯ ಅಡಿಪಾಯ ಅದರದೇ ಇದ್ದಾರೆ

ಪ್ರೀತಿ ಎಂದು ಅತೀ ಮಧುರ…ಅಮರ…

ಪ್ರೀತಿಯ ಗುಡಿ ಕಟ್ಟುವ ಮುನ್ನ

ಅಡಿಪಾಯವ ನೋಡಿ ಬಿಡು ಇನ್ನ

ಸಲಿಗೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಸರ್ವ ನಾಶಕ್ಕೆ ಆಹ್ವಾನ

ಗೌರವದ ಪ್ರೀತಿ ಅಂತ್ರಕ್ಕೆ ಆಹ್ವಾನ

ಉಸಿರನ್ನೇ ನಾ ಪ್ರೀತಿಸಿದೆ..

ರುಜುವಾತು ಬೇರೆ ಬೇಕೆ ಪ್ರೀತಿ ಹೇಳೋಕೆ,

ಲೋಕಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ನಾವೇ ಸಾಕು ಪ್ರೀತಿ ಹಂಚೋಕೆ..

ಮೆಲ್ಲಗೆ ಧ್ಯಾನಿಸೋ ಚಂದವೇ ಪ್ರೀತಿ

ಧ್ಯಾನಿಸೋ ದೇವರೇ ಸೋಲುವ ರೀತಿ

ಬಾಗಲೀ ಮಾಗಲೀ ಜೀವ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ, ಮನದ ಕುರ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ

ಕೂತು

ಮೌನದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ

ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡಿರುವೆ

ಒಮ್ಮೆ ಮುಗುಳುನಗೆಯಿಂದ

ಒಮ್ಮೆ ಕಂಬನಿಯ ಸರಮಾಲೆಯಿಂದ

ಹೀಗೊಂದು ಬರೆದಾ ಕವನ

ನಿನ್ನ ಮೌನವ ಸಹಿಸಲಾಗದೆ ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಆಸೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಸತ್ತು ಸಮಾದಿಯಾಗಿವೆ

ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟಾ ಪಟ್ಟು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಾ ಕನಸುಗಳೆಲ್ಲಾ ಕರಗಿ ಹೊಗಿವೆ

ಎದೆಯೊಳಗಿನ ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಹೇಳದೆ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲೆ ಅಡಗಿ ಕೂತಿವೆ

ನಿನ್ನಾ ಒಲವಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ ಒಂದೊಂದು ಭಾವನೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಪ್ರೇಮಕವಿತೆಗಳಾಗಿ ಹೊರ ಹೊಮ್ಮಿತಲಿವೆ

ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಮಿಡಿಯುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮಿಡಿತಗಳು ನಿನ್ನನೆ ನೆನೆಯುತಲಿವೆ

ನೀ ಕೊಟ್ಟಾ ನೆನಪುಗಳು ಮಾತ್ರ ಇಂದಿಗೂ ಬಿಡದಂತೆ ನನ್ನಾ ಕಾಡುತಲಿವೆ

ನೀ ಎಷ್ಟೇ ದೂರಾ ಹೋದರೂ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸಿದ ಮನಸಿದು ನಿನ್ನ ಹಿಂದೆಯೇ ಹಿಂಬಾಲಿಸುತಲಿದೆ

ನನ್ನ ಜಗವೆ ನೀನೆಂದು ನಂಬಿದ್ದಾ ಈ ಜೀವಕೆ ಈಗಲೂ ಸಹ ನಿನ್ನದೊಂದೆ ಪ್ರೀತಿ ಬೇಕಾಗಿದೆ

ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ನೀನಂದ್ರೆ ನನ್ನ ಪ್ರಾಣ ಎಂದು ಕೂಗಿ ಹೇಳುವ ಆಸೆಯೊಂದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ

ಸಖಿ ಜನುಮ ಜನುಮ ಕಳೆದರೂ ನಾ ನಿನ್ನಾ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾ ಆರಾದಿಸುವುದೊಂದೆ ನನ್ನ ಕೊನೆಯಾಸೆಯಾಗಿದೆ

ಒಲವ ಧಾರೆ ಸುರಿಸುವಂತೆ

ಎದೆಯಾಳದಿ ನಿಂತೆ ನೀ

ತುಂಬು ಮೊಗವ ಬೊಗಸೆ ಹಿಡಿದು

ಮುತ್ತು ಮಳೇಲಿ ತೊಯಿಸು ನೀ

ಪ್ರೀತಿ ಕಾವ್ಯ ತುಂಬುವಂತೆ

ಗುಬ್ಬಿ ನಾನು ಗೂಡು ನೀ

ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪೆಯಲ್ಲಿ ಮುಚ್ಚಿ ಹಿಡಿದು

ಬೆಚ್ಚ ಕಾವ ನೀಡು ನೀ

ಪ್ರೇಮ ಕಡಲ ಅಲೆಯಂತೆ

ತಟಕೆ ಬರೆಯೋ ಕಾವ್ಯ ನೀ

ಭಾವ ಮೊರೆತ ಮನದಿ ಹಿಡಿದು

ಜೀವ ಕಣವ ಹರಿಸು ನೀ

ಬೆಸುಗೆ ಬಂಧ ನಿನ್ನ ತೋಳು

ಬೇಕು ಇನ್ನೂ ನನಗೆ ನೀ

ನನ್ನ ಬಾಳ ಬೆಸೆದು ಹಿಡಿದು

ಆಸೆ ಹೊನಲು ಸುರಿಸು ನೀ

ಮಾತಲ್ಲಿರುವ ಸೌಮ್ಯತೆ

ಮನದಲ್ಲಿಯೂ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ

ಮೊಗದಲ್ಲರಳುವ ನಗೆಹೂ

ಎದೆಯಲ್ಲೂ ಅರಳಿದ್ದರೆ

ಕವನ ಬರಹಗಳ ಸಾಲೊಳು ಸ್ಪುರಿಸುವ ಪ್ರೀತಿ

ಜೀವನದ ಗಾಲಿಯೊಳೂ ಒಸರುತ್ತಿದ್ದರೆ

ಬುದ್ದನೆಂಬುವ ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದುಬಿಡುತ್ತಾನೆ..

ಅಶಾಂತಿ ಅಸಹಿಷ್ಣುತೆಯ ಕದ್ದುಬಿಡುತ್ತಾನೆ..

ನಿನ್ನ ಕಂಡಾಗ ತಾನೇ…..

ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಮನಸು ಸೇರಿದ್ದು

ನೀನು . . ನಕ್ಕಾಗ ತಾನೇ ನಾನು

ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟಿದ್ದು ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಸೇರಿದ್ದು

ನಿನ್ನ ಜೊತೇಯಲಿ ಎಂದು ನಾನು

ಜೀವನ ನಡಿಸುವೇನು

ಆಹಾ ಕಷ್ಟವೇ ಬರಲಿ ಯೇನೇ ಆಗಲಿ

ಜೀವನ ನಡಿಸೋಣ

ನಗುತ ನಗುತಾ ಎಂದು ಹೀಗೇ ಇರುವ ನಾವು

ಕೊರೆವ ಸುಳಿಗಾಳಿ

ಸುಮ್ಮನೆ ನಾಟ್ಯವಾಡುಸುತ್ತಿದೆ

ತುದಿ ಬೆರಳ ಸ್ಪರ್ಶ

ಮೈಪೂರ ಓಡಾಡಬೇಕಿದೆ

ಅವನ ಬಿಸಿಯುಸಿರು

ಅಪ್ಪುಗೆ ನನಗೆ ಬೇಕಾಗಿದೆ

ಅಧರಗಳಿಗಧರ

ಬೆರೆಸಿ ಮುತ್ತುಗಳ

ಕೊಟ್ಟು ಪಡೆಯಬೇಕಿದೆ

ಮಾತು ಮೌನ

ಸುರಿಸೆ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮ

ತನು ಸುಮದಂತೆ ಅರಳಿದೆ

ಮಧು ಹೀರುತ್ತ

ಬಾಹುಬಂದನದಿ ಬಿಗಿದು

ಕೊರೆವ ಚಳಿಗೆ

ಬೆಂಕಿಯ ಬಿಸಿ ಕಾಯಿಸು ಬಾರೊ

ನನ್ನಂತ ನನ್ನನ್ನು ಆಗಾಗ ತಡೆದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದು …

ಇದೇ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಶಾಯಿರಿ.!

ಪ್ರೀತಿಯ ಆಳದಿಂದಲ್ಲ,

ನನ್ನೆದೆಯಲಿ ಸದ್ದಾಗುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿಂದ.

ನನ್ನಂತ ನನ್ನನ್ನು ಹಾಗೆ ಸ್ಥಬ್ದವಾಗಿಸಿದ್ದು….,

ಇದೇ ನಿನ್ನ ಅಸಹಾಯಕ ಪ್ರೀತಿ ವೈಖರಿ.!

ಕೋಪದ ಕೂಗಾಟದಿಂದಲ್ಲ,

ಬೇಸರದಲ್ಲೂ ಮೂಡುವ ಪುಟ್ಟ ನಗುವಿನಿಂದ.

ಹಾಂ….!

ನನ್ನಂತ ನನ್ನನ್ನು ಬೆಚ್ಚಿ ಬೀಳಿಸಿದ್ದು….,

ಅದೇ,,,ನಿನ್ನ ಅಂತರಂಗದ ಮೌನದೈಸಿರಿ…

ಹೇಳಲಾಗದ ಜೀವನ ಪಾಠದಿಂದಲ್ಲ,

ಹಾಗೆ ಬೆರೆತ ಕವಿತೆಯ ಸಾಲಿನಿಂದ..

ಮೌನಿ ನೀನು,

ಮಾತು ನಾನು,

ಉಳಿದೆ ಹೋಗಿವೆ ಭಾವಗಳು…

ಓ ಹುಡುಗ,

ಬೆಚ್ಚಗಿದೆ ನನ್ನೊಳಗೆ,

ನಿನಗಾಗಿಯೇ ನನ್ನೆಲ್ಲ ನಾಳೆಗಳು

ಮರೆತರು ಮರಳಿ ಮೂಡುವ ಮರುಳು ಸಾಲುಗಳ ಮೌನ ಅಭಿಸಾರಿಕೆ ನಾ….

ಪೂರ್ಣವಾಗುವ ಮೊದಲೇ ನಿನ್ನ

ಸಂಕಲನದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿದ ಅಪರಾಧಕ್ಕೆ,

ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಸಾಲು

ಕಾಯಬೇಕಿತ್ತು ನಾನು.

ಹೂವುಗಳೇ,

ಪೂರ್ತಿ ಅರಳುವ ಮುನ್ನವೇ

ನಿಮ್ಮನ್ನ ಕಿತ್ತದ್ದಕ್ಕಾಗಿ,

ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು

ನಿಮ್ಮ ಎಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ

ಮಾಡುವಷ್ಟು ಹೊತ್ತಾದರೂ

ಕಾಯಬೇಕಿತ್ತು ನಾನು.

ಪ್ರೀತಿಯ ಗೆಳೆಯ

ಕೊನೆವರೆಗೂ,

ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ‘ಪ್ರೀತಿ’ ಶಬ್ದದ ಬಗ್ಗೆ

ಯಾರಿಗೂ ಏನೂ ಅನ್ನಿಸುವುದಿಲ್ಲವೋ

ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ ನಾನು.

ಆದರೆ ಕ್ಷಮಿಸು

ಸಿದ್ಧಳಿರಲಿಲ್ಲ ನಾನು

ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಯಬೇಕಿತ್ತು

ನೀನು.

ಬಾಳ ಸಂಜೆಯಲಿ ಬಿರುಗಾಳಿ ಎದ್ದಿಹುದು

ಯಾರಲ್ಲಿ ಬಿಚ್ಚಿಡಲಿ ಭಾವ?

ನಗೆಯ ಮುಖವಾಡ ಎಳೆದೆಳೆದು ಹರಿಯುತಿದೆ

ಎಷ್ಟೆಂದು ಬಚ್ಚಿಡಲಿ ನೋವ ?

ಕರೆದರೂ ಬಾರದೆಯೇ ಕಾಡುವವರ ನಡುವೆ

ಕೇಳುವರಾರು ನನ್ನ ಮಾತ

ತಿರುಗಿ ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ ಮುಸುರೆ ಹೊತ್ತೊಯ್ಯುವ

ಹಿರಿಯ ತಾಯಿಯು ಸಹಿತ

ಕೂಗುವ ಸದ್ದಿನಲೇ ಬೆಳಗಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹುಂಜ

ಮಸುಕಾಗಿದೆ ಹಿಂದಿನ ಚಿತ್ರ

ನಡುಕ ನಡಿಗೆಗೆ ಊರುಗೋಲಾಗಿ ಒದಗಿ

ಆಧರಿಸುವವರಿಲ್ಲ ವಿಚಿತ್ರ!

ತೆರೆದ ಹಿರಿ ಹೃದಯವನು ಸೋಕದೆಯೆ ಇರಬಹುದೆ

ಪ್ರೀತಿ, ಕರುಣೆಯ ಸಿರಿ ಹೊನ್ನು

ತೆರೆಯಬಹುದೆಂದಾದರೂ ತುಸು ಬೆಳಕಿನ ಕಿಟಕಿ

ಭರವಸೆಯು ಉಳಿದಿಹುದು ಇನ್ನೂ

ಚಟ್ಟವೇರಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಕಣ್ಣೀರಿನ ಜನನ,

ಚಿತೆವರೆಗೆ ಅಷ್ಟೇ ನಿನ್ನ ನೋಡಿ ಅತ್ತವರ ಪಯಣ!

ನೆನಪಗಳು ಮಾಸುವವರೆಗೆ ಹೊಗಳುವರು ನಿನ್ನ ಗುಣವನ್ನ,

ಕೊನೆಗೆ ಕೊನೆಸಿರೆಳದಾಗ ನಿನ್ನವರೆ ನೆನೆಯುವುದಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ!

ಬೆಂಕಿ ಇಡುವ ಮುನ್ನವೇ ನಿಲ್ಲುವರು ದೂರ,

ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಹಾಕುವರು ದುಃಖದ ಬಾರ!

ಜೀವ ಇದ್ದಾಗ ಯಾರು ಬರಲಿಲ್ಲ ಹತ್ತಿರ, ಎಲ್ಲರೂ ದೂರ-ದೂರ,

ಸತ್ತಾಗ ಹೆಣಕ್ಕೆ ತಮಟೆ, ಸಂಭ್ರಮದ ಜೊತೆಗೆ ಹೂವಿನ ಅಲಂಕಾರ

ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆಗೆ ಇರಬಹುದು ನಿನ್ನ ನೆನಪು ನೂರು ನೂರು,

ಆದೆ ಮೂರು-ಆರು ದಿನವಷ್ಟೇ ಆಮೇಲೆ ಬಿಡುವರು ಎಳ್ಳು-ನೀರು!.

ಬೆಂಕಿ ಹಾಕುವ ಮುನ್ನವೇ ಹೋಗುವರು ಬಿಟ್ಟು,

ಇಷ್ಟೇ ಅರಿತುಕೋ ಯಾರು ನಮ್ಮವರಲ್ಲ! ಇದೆ ಜೀವನದ ಗುಟ್ಟು!!

ಹೀರಬೇಕು

ನಿನ್ನನ್ನೊಮ್ಮೆ

ತುಟಿಗಾನಿಸಿ

ನಾಲಿಗೆಗೆ

ರುಚಿ ನೋಡಿಸಿ…

ಬರೆಯಬೇಕು

ನಿನ್ನ ಮೇಲೆಯೇ

ನಾ ಕವಿತೆ

ಬೆಚ್ಚಗೆ ನಿನ್ನ ಮೈ ಬಳಸಿ

ಮೆತ್ತಗೆ ಪದ ಘಮಲ ಹಚ್ಚಿಸಿ…

ಫಿಲ್ಟರ್ ಕಾಫಿ ವಿತ್

ಲವ್ವಿಂಗ್ ಟಾಫಿ…

ಅದರ ಜೊತೆ

ಪ್ರೀತಿ ಪುಡಿಯ ಮಿಕ್ಸು

ಮತ್ತು ಎರಡು ರಸ್ಕು..

ಕಂಡ ಕನಸು ನನಸು…

ಮುಂಜಾನೆಗೂ ಮುಸುಕೆಳೆದು

ಮುದ್ದಿಸುವ ಈ ಸಾಲುಗಳನ್ನು

ನೀನೊಮ್ಮೆ ರಮಿಸು…

ಕಣ್ಣಂಚಿನ ಸನ್ನೆ ನೀನು

ತುಟಿಯಂಚಿನ ನಗು ನೀನು

ಎದೆ ಬಿರಿಯುವ ನೆನಪು ನೀನು

ಮನದಾಳದ ಕವನ ನೀನು

ಮಾತಾಗದಾ ಮೌನ ನೀನು

ಕೊನೆವರೆಗೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಸಂತೃಪ್ತಳೂ ನಾನು

ಕ್ಷಮಿಸು ಬಾ ಗೆಳೆಯ